يك كارشناس ارتباطات معتقد است: يکي از مهمترين آسيبهاي وبلاگنويسي در ايران استفاده از مطالب ديگران بدون ذکر نام نويسنده اصلي و نام سايت يا وبلاگي است که منبع اصلي آن است. به اين صورت انسان يک يادداشت را در چندين وبلاگ ميبيند و ممکن است نتواند تشخيص دهد که نويسنده اين مطلب کيست.
فرزانه نزاكتي در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اظهار كرد: در اين راستا بهترين راه اين است که خود وبلاگنويسها تصميم بگيرند و تعهد کنند که مطالب ديگران را فقط با ذکر منبع استفاده کنند و اينگونه حقوق مولف را رعايت کنند. بنابراين وبلاگ نويسان بايد احترام به حقوق نويسنده و پديد آورنده متن را در نظر بگيرند كه البته اين امر به تدريج در ايران در حال نهادينه شدن است.
وي افزود: برخي از مواردي که تحت عنوان بي اخلاقي در وبلاگنويسي ناميده ميشود، بيشتر تابوشکني است تا عدم رعايت اخلاق. از آنجا که وبلاگ يک رسانه آزاد است و به دليل ويژگيهايي که دارد نظير ارزان بودن و سهولت استفاده و تعاملي بودن، ميتواند از سوي هر کسي که حداقل سوادي در زمينه استفاده از اينترنت داشته باشد مورد استفاده قرار گيرد.