سخنی از لوئی پاستور

... در هر حرفه اي كه هستيد نه اجازه دهيد كه به بدبيني هاي بي حاصل آلوده شويد و نه بگذاريد كه بعضي لحظات تاسف بار، كه براي هر ملتي پيش مي آيد، شما را به ياس و نااميدي بكشاند.

در آرامش حاكم بر آزمايشگاهها و كتابخانه هايتان زندگي كنيد. نخست از خود بپرسيد: « براي يادگيري و خودآموزي چه كرده ام » سپس همچنانكه پيشتر مي رويد، بپرسيد « من براي كشورم چه كرده ام » و اين پرسش را آنقدر ادامه دهيد تا به اين احساس شادي بخش و هيجان انگيز برسيد كه شايد سهم كوچكي در پيشرفت و اعتلاي بشريت داشته باشيد. اما هر پاداشي كه زندگي به تلاشهايمان بدهد يا ندهد، هنگامي كه به پايان تلاش هايمان نزديك مي شويم، هر كداممان بايد حق آنرا داشته باشيم كه با صداي بلند بگوييم : من آنچه در توان داشته ام انجام داده ام !!
نقل از وبلاگ خانم توكلي