در زندگی واقعی برای مشاهده سه بعدی اجسام، هر چشم باید دو عمل تطابق و تقارب را هماهنگ با هم انجام دهد در صورتی که در هنگام مشاهده تصاویر سه بعدی سیستم بینایی دچار تعارض تطابق-تقاربی میشود یعنی چشم باید برای فاصله چشم تا مانیتور تطابق نماید در حالیکه تقارب به اندازه فاصله ای است که تصویر مَجازی در آن فاصله دیده میشود (جلوتر یا عقب تر از مانیتور). هرچه فاصله مانیتور از چشم کمتر باشد تعارض تطابق-تقاربی بیشتر مشکل ساز میشود.
در سیستمهای نمایش تصاویر سه بعدی فقط به جدا کردن تصاویر دو چشم از هم و نشان دادن دو تصویر جداگانه در مقابل دو چشم توجه میشود و انجام تطابق به خود چشم سپرده میشود . مطالعات اخیر نشان میدهد میتوان با بکار بردن لنزهای تصحیحی مقابل چشم از خستگی آن هنگام مشاهده تصاویر سه بعدی جلوگیری نمود.
اکثر افراد میتوانند بدون ناراحتی خاصی به مشاهده تصاویر سه بعدی بپرذازند ولی وجود ناراحتی میتواند علامت وجود مشکلات زمینه ای در چشم باشد. اگر کودکی با مشاهده این تصاویر دچار خستگی چشمی میشود باید برای اطمینان از نبود مشکل چشمی، به اپتومتریست یا متخصص چشم مراجعه نمود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر