زمانی که من موضوع قدر دانی از استاد مان جناب آقای پاسبانی را مطرح نمودم سرکار خانم نکونام آقای غضنفری و مرحوم حسن نوری را هم به آن اضافه نمودند ولی هیچکداممان به ياد استاد فيزيولوژی اپتيک خودمان نيفتاديم کسی که واقعا بر اين درس تسلط داشت و عليرغم همه مشکلاتی که وجود داشت با شوق واشتياق فراوانی اين درس را ارائه می نمود و او کسی نيست جز استاد سيد علی ارضی که برای چندين دوره از دانشجويان اپتومتری دانشگاه شهيد بهشتی دروس فيزيولوژی اپتيک را تدريس نموده است
چند سال پيش در سفری به شاهرود ايشان را ملاقات نموده بودم امسال هم فرصتی دست داد تا دوباره در شاهرود به د يدار ايشان بروم اگرچه که استاد ظاهرا پيرتر شده بود اما همچنان دلزنده و پر تلاش می نمود در مدتی که در محضر ايشان بودم بسيار ياد گذشته ها کرديم ونام بسياری از دوستان وهمکاران مطرح شد و من هم سراغ دو همکار ديگر ايشان در آنزمان يعنی آقايان دوستی و ايرانخواه را گرفتم و فرمودند که آقای دوستی به فرانسه و آقای ايرانخواه هم به کانادا رفته اند
جای تاسف و اندوه زيادی است که تلاش معاش باعث شده تا کسانی همچون استاد ارضی با آنهمه تجربه در تدريس از صحنه درس و تدريس دور بمانند و جامعه دانشگاهی کشور از وجود آنها بی بهره بماند
بجاست که بموقع ودر فرصتی مناسب از بزرگان و پيش کسوتان اپتومتری ايران قدر دانی شايسته ای بعمل آيد