ليزيک و خشکی چشم
تقريبا بيش از نيمی از مشکلات پس از عمل ليزيک ناشی از خشکی چشم می باشد که می تواند بين يک تا شش ماه و گاهی بيشتر فرد را آزار دهد. بخشی از اين مشکلات در همه افرادی که تحت عمل ليزيک قرار می گيرند ديده می شود که معمولا خفيف و گذرا هستند و مشکل جدی را ايجاد نمی کند. اما افرادی که قبل از عمل ليزيک، درجاتی از خشکی چشم را دارند و در هنگام مشاوره قبل از عمل به آن توجهی نشود، پس از عمل ليزيک با مشکلات عديده ای روبرو خواهند شد که تا مدتها می تواند کيفيت بينايی و راحتی چشم آنها را تحت تاثير قرار دهد.

يادمان باشد که عمل ليزيک بعلت ايجاد لايه در قرنيه که يکی از مراحل لا ينفک اين عمل می باشد، اعصاب حسی قرنيه را قطع می کند که سبب کاهش حس قرنيه خواهد شد. اين کاهش حس نيز بنوبه خود سبب ايجاد و يا تشديد خشکی چشم می گردد. اعمال جراحی ليزری سطحی مثل عمل پی آر کی (PRK)، لازک (LASEK)، و اپی ليزيک (Epi-LASIK) بعلت دستکاری سطحی تر قرنيه، در مقايسه با عمل ليزيک خشکی کمتری ايجاد می کنند.

علائم خشکی چشم پس از عمل ليزيک می تواند از درجات خفيف تا شديد متغير باشد. اين علائم عبارتند از تاری متغير ديد، سوزش چشم، قرمزی، حساسيت به نور، سايه دار ديدن، احساس وجود جسم خارجی در چشم، و خستگی چشم.

از خصوصيات بارز تاری ديد ناشی از خشکی چشم اين است که بلافاصله پس از پلک زدن، ديد بهتر می شود و بعد از چند لحظه کوتاه دو مرتبه تار می گردد. همچنين بشدت تحت تاثير شرايط هوای محيطی، عملکرد چشم تغيير می کند. در شرايط هوایی آرام و مرطوب، چشم عملکرد بهتری يافته، و برعکس در شرايط هوای آلوده، خشک و گرد و خاکی، چشم بشدت بهم می ريزد
ادامه مطلب