قرنیه دیابتی

اثرات پاتولوژیک دیابت برروی قرنیه عبارتند از:
1- کاهش چسبندگی سلولهای اپیتلیال به استرومای قرنیه که توانایی ترمیم اپی تلیوم را به ویژه پس از جراحی قرنیه کاهش می دهد بر طبق مطالعه kengon پنجاه در صد دیابتی ها توانایی اتصال سلولهای اپیتلیال به استرومای قرنیه را از دست می دهند
2- از بین رفتن حساسیت عصبی قرنیه که مانع از احساس عوامل خارجی می شود که در تماس با قرنیه قرار می گیرند و می تواند منجر به عفونت و یا زخم قرنیه بویژه در کسانی که از لنزهای تماسی استفاده می کنند گردد
3- افزایش احتمالی ضخامت استرومای قرنیه که می تواند باعث تورم آن نیز گردد تورم قرنیه نیز توانایی فرد برای استفاده از لنزهای تماسی را تحت تاثیر قرار می دهد شواهد نشان می دهد تورم قرنیع با کاهش فعالیت پمپ اسمزی کنترل کننده دهیدراتاسیون قرنیه ارتباط دارد