....به سرعت باد 2 سال و اندی از پذیرش ارشد در مشهد گذشت واولین گروه آن فارغ التحصیل شدند. شاید آنها گل های سرسبد اپتومتری ایران بودند.حاصل آن سال فارغ التحصیلی 4 نفر آقا و 2 نفر خانم ارشد اپتومتری بود.راستی برای شما جالب نیست که بدانید آنها چه سرنوشتی برایشان رقم خورد ؟آنها که اولین گروه ارشد ایران بودند چه شدند؟ حتما تصور می کنید که آنها به نوعی در کار آموزش و پژوهش هستند. .قطعا آنها به دنبال دانشگاههایی بودند که پذیرش دانشجوی اپتومتری داشت .4 دانشگاه مشهد ایران شهید بهشتی و زاهدان دارای این شرایط بودند.اما هیچ دانشگاهی در مشهد و یا تهران روی خوش به آنها نشان ندادو آنها با این جواب ها روبه شدند:نیاز نداریم .بودجه نداریم نیرو نمی خواهیم ردیف نداریم و....
گروه آنها را به رئیس دانشکده و رئیس دانشکده آنها را به معاون آموزشی ارجاع می دادندو..... تا معلوم نشود چه کسی می خواهد وچه کسی نمی خواهد؟امید ها نا امید شد .دوستانمان انگشت به دهان ماندند که چی شد؟ما که تا دیروز در به در دنبال استاد بودیم و فریاد می زدیم که نیرو نداریم .کادر آموزشی نداریم. فوق لیسانس نداریم پس چگونه به یکباره مشکلمان حل شد؟آنها مجبور شدند تا آخرین تیر در چله کمان را هم رها کنند وبه زاهدان بروند. از 6 نفرتنها 2 نفر جذب زاهدان شدند. یک نفر هم که قبلا در دانشگاه ایران مشغول تدریس بودند.و سالها به عنوان کارشناس آموزشی خدمات زیادی را به جامعه اپتومتری داده بودند با تغییر عنوان به هیئت علمی به کارشان ادامه دادند.1 نفر به کارش در دفتر کار بینایی سنجی اش ادامه دادو 2 نفر همچنان به امید روزهای خوش در انتظارماندند.. مشهدو دو دانشگاه تهران بنا بر دلایلی که بر ما پوشیده است نمیتوانستند کسی را جذب نمایند.بنابراین حاصل گروه اول ارشد ایران تنها جذب 2 نفر در زاهدان بود.بنابر این به نظر میرسید دیگر ارشدی در ایران جذب نخواهد شد وعملا به بن بست رسیده است .و پرونده جذب فوق لیسانس در ایران برای عضویت در کادر هیئت علمی مراکز آموزشی تنها با جذب 2 نفر در زاهدان برای همیشه بسته خواهد شد.تنها یک اتفاق و یا حادثه می توانست وضعیت موجود را تغییر دهد..اما این پایان کار نبود.......ادامه دارد
قسمت سوم :انقلاب شهریور 87 در اپتومتری ایران.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر