وقتی سکوت رساتر از فریاد می شود

این روزها شاهد عدول همه اپتومتری در برابر ظلم مضاعفی که به این حرفه شده هستیم ‌‌، گویا خود را به دست تقدیر سپردیم که هرجا دلش خواست ما را ببرد و خود را متقاعد کنیم که این تلاش و تقلا های ما بی فایده است و همان بهتر تیر خلاص زده شود تا اینکه ذره ذره زجر بکشیم . اصلاَ جطوره خودمان دو دستی همه منافع را تقدیم رقیبان کرده ؟ و آنگاه در خارج از گود به تماشای بلعیده شدن دستاورد های گذشته توسط رقیب تازه از راه رسیده و مظلوم شویم و دلمان خنک شود که باز خوبه این لقمه چرب رسید به یک عده اپ ت ی ک ی فقیر بیچاره تا دلی از عزا در بیارند تا از گرسنگی تلف نشوند . آخه اینها هیچگونه کار دیگه ایی بلد نیستند و تنها آمال و آرزوشان فقط فروش عینک می باشد البته نه ساخت عینک تا از این طریق نانی به کف آرندو دیگر هیچ .

و در آخر فریاد های تو گلو خفه شده عقبه اپتومتری که البته راه به جایی نخواهد برد و سکوتی که در این فضا رساتر از فریاد می شود که وجدان همه متولیان بخشنامه جدید که حاصل تبانی عده ایی با وزارت بهداشت است را آزار خواهد داد و در ذهن آیندگان عهد نامه ترکمن چای را برای اپتومتری تداعی خواهد کرد
نقل از وبلاگ بینایی سنجی
=اپتومتری