جایگاه خدمات اپتومتری در سيستم بهداشتی درمانی ايران کجاست؟

پس از سالها کار وتلاش بعنوان يک اپتومتريست حال از خود می پرسم براستی جايگاه این حرفه در سيستم بهداشتی درمانی فعلی کجاست و آیا اپتومتری در سطح کارشناسی براستی توانسته است جایگاه واقعی خود را در این ميان پيدا نمايد
شکی نيست که بينايی يکی از مهمترين حواس بشری وبعبارتی بعد از نعمت حيات بزرگترين نعمتی است که خداوند به انسان ارزانی داشته است وبرای خدمت به این سرمايه گرانبهاست که حرفه اپتومتری خود را وقف نموده است مطمئنا مراقبت از چنين نعمت عظیمی نیازمند متخصصینی کارآزموده وفرهیخته است که بتوانند با تکیه بر دانش وتجربه وبا دسترسی به تکنولوژی و فن آوری روز به حل مشکلات واختلالات بینایی بپردازند
بی تردید هر انسان منصفی می پذیرد که مراقبت از بینایی که خود پروسه ای پیچیده است و مراقبت از چشم بعنوان یک ارگان یا عضو از بدن نمی تواند به تنهایی از عهده شاغلین یک حرفه (چشم پزشکان ) براید
روشن است که چشم پزشکان با توجه به تعداد زیاد بیماران چشمی فرصت کافی برای پرداختن به ریفراکشن را ندارند واگر تجهیزات کامپیوتری جدید همچون اتورفراکتومتر،اتوکراتومتر واین قضیه dispensing نبودآنها هرگزتمایلی به انجام این کار نشان نمی دادند وهمچون گذشته ترجیح می دادند تا این کار را به دیگران واگذار کنند
از طرف دیگر فروشندگان تجربی عینک فاقد دانش لازم برای کار وحضور در عرصه dispesing هستند بنابراین وجود دانش آموختگان اپتومتری که در هر دو زمینه تجویز و dispensingمهارت دارند ومی توانند کاستی های هر دو طرف را پر نمایند لازم می نماید اپتومتریست ها می توانند در هر دونقش تجویز کننده و dispenser ظاهر گردند وبه مراقبت از سیستم بینایی کمک نمایند
البته این ها همه جنبه های تئوریک قضیه هستند وتاریخچه نه چندان طولانی اپتومتری در ایران روشن نموده است که در سیستم پزشک سالار بهداشتی درمانی ایران هرگز حق اپتومتری بدرستی ادا نشده است واگر تلاشها وزحمات مجدانه معدودی از پیشگامان اپنومتری ایران نبود شاید هرگز اپتومتری جایگاه امروزی خود را نیز نمی یافت
تصویب اساسنامه دوره کارشناسی در ستادانقلاب فرهنگی وپس از آن به تصویب رساندن آئین نامه فعالیت اپتومتریستها در پایان دهه شصت ونهایتا اخذ موافقت وزارت بهداشت ودرمان با تجویز لنز های تماسی توسط کارشناسان اپتومتری در سال گذشته اگر چه که مشروط به نکاتی بود ولی همه وهمه در تثبیت جایکاه امروزی اپتومتری در ایران موثر بوده است
با اینهمه باز هم روشن است که مقطع فعلی (کارشناسی)مطمئناپاسخگوی مشکلات بینایی فعلی جامعه ما نیست وبا توجه به گسترش حجم عظیم دانش بشری در زمینه اپتومتری وپیشرفت تکنولوژی مسلما به مقاطع تحصیلی بالاتری (در حد دکترای حرفه ای یا Ph D)نیاز می باشد