يك موضوع جالب در برگزاري همايشها ،ديدن دوستان قديم است كه سالها توفيق ديدارشان نبوده ،و احيانا از بس كه چهره مان در هم شكسته و پير شده ايم در ابتدا ما را نمي شناسند.همه كه مثل همدوره اي عزيز ما جناب آقاي دكتر جعفرزاده ، جوان و فعال و پر اميد نمي مانند.حيف كه در مشهد او را زيارت نكرديم
دوئل مطبوعاتي او رابا چاپ مقالات پي در پي در مقام پاسخگويي به انجمن عينك سازان تجربي چندي پيش شاهد بوديم و باز پاسخ هميشگي و نخ نما شده طرف مقابل را دو سه روز پيش در روزنامه همشهري ديديم.راستي اين دوست ما دكتر جعفرزاده كه هم عنوان علمي و هم سواد كافي و موقعيت كاري خوبي دارد چرا مثل بعضي مدير گروه هاي ديگر نمي رود دنبال كار و زندگي خود.مگر سرش درد ميكند
به دوست خوب همدوره ايمان جناب آقاي مجيدي انوري كه در خراسان مشغول كارند و از لحاظ جوان ماندن تنه به تنه دكتر جعفرزاده زده اند ، نيز سلام و خسته نباشيد مي گوئيم