شايع ترين انواع صدمه به چشم، صدماتى است كه به قرنيه وارد مى شود، يعنى همان لايه شفاف محافظى كه در جلوى چشم قرار دارد. تماس با غبار، خاك، شن، تراشه هاى چوب، ذرات فلز و يا حتى لبه كاغذ مى تواند موجب خراش يا بريدگى قرنيه شود. معمولاً خراش قرنيه، سطحى است. خراش قرنيه در برخى موارد عفونى شده و زخم قرنيه را سبب مى شود كه مشكلى جدى است. فعاليت هاى روزانه مى توانند خراشيدگى قرنيه را سبب شوند، مانند ورزش كردن، تعميرات خانگى و يا پنجه كشيدن در چشم كه در بازى كودكان اتفاق مى افتد. ساير صدمات شايع قرنيه شامل پاشيده شدن اتفاقى مواد شيميايى از ضد يخ گرفته تا مواد آلاينده اى است كه مورد مصرف خانگى دارند. از آنجايى كه قرنيه به شدت حساس است، خراشيدگى مى تواند دردناك باشد. در صورتى كه قرنيه شما خراش برداشته باشد، ممكن است احساس كنيد كه شن در چشم شماست. ريزش اشك، تارى ديد، افزايش حساسيت و قرمزى اطراف چشم مى تواند احتمال خراش قرنيه را مطرح كند. در صورت صدمه به قرنيه بلافاصله به پزشك مراجعه كنيد. ساير كارهايى كه بايد فوراً به آنها اقدام كنيد شامل موارد زير هستند:

•از آب براى شست وشوى چشم استفاده كنيد.

آب ولرم و يا آب تميز را به چشمتان بپاشيد. در محل كار، اكثراً جايى براى شست وشوى چشم وجود دارد. شست وشوى چشم مى تواند ماده خارجى مزاحم را از چشم خارج كند.

•چندين مرتبه پلك بزنيد. اين كار مى تواند ذرات كوچك غبار و شن را خارج كند.

•پلك بالايى را بر روى پلك پايينى بكشيد.

مژه هاى پلك پايين مى توانند جسم خارجى را از سطح زيرين پلك بالا جارو كنند.

از فعاليت هاى خاصى كه صدمه را بدتر مى كنند بپرهيزيد:

•از به كار بردن چشم بند و يا قطعات يخ بر روى چشم خوددارى كنيد.

اگر شى اى وارد چشم شما شده است _ به ويژه زمانى كه فلز و يا براده آهن باشد _ بر روى كره چشم فشار نياوريد.

•پس از صدمه به چشم، از ماليدن آن خوددارى كنيد. اين كار مى تواند خراش قرنيه را بدتر كند.