میدانیم که امروز اپتومتری ایران روزهای پر التهابی را میگذراند و همه ما وظیفه داریم در این روز مبادا به کمک رشته خود بشتابیم ولی گاهی این مبارزه ما را از توجه به مسائل بدیهی باز میدارد و گاهی شرایط ما را از همه چیز نا امید میکند . بد نیست بعضی وقتها دکمه pause را بزنیم ، لحظه ای به خود استراحت بدهیم ، اهداف خود را مرور کنیم وسپس با انرژی و انگیزه دوباره فعالیت را آغاز کنیم . مطلب زیر قسمتی از ایمیلی است که چند روز پیش از استاد عزیزم جناب آقای صفوتی - که اکنون در استرالیا مشغول گذراندن دوره دکتری هستند - دریافت کردم . برای من بسیار جالب و مفید بود .امیدوارم برای شما هم اینگونه باشد :
" ... در مورد شلم و شوربا و مربا و اينطور چيزها هم بگم که مبارزه برای مستقل ماندن رشته اپتومتری لازمه ولی من تازه فهميدم که فرق بين مبارزه همراه با ترس و مبارزه بدون ترس چيست. آن موقعها که خودم مطب داشتم با هر تغيير قانون کلی خودم و خانمم خون به دل می شديم. حالا می دونم که زياد قابل توجيه نبوده. اين مزاحمتهای عينکسازها و امثالهم هميشه بوده و هست ولی اپتومتری هم هست و خواهد بود. اگر سفری در پيش داری و انگيزه ات دوری از شلم شوربا است، عزيز جان راحتت کنم: همه جا شلم شوربا دارند، مزه اش يک کم فرق دارد و مقدارش ولی در نهايت اين من و تويیم که بايد شوربا را بخوريم و هضمش کنيم. می خواهم بگويم موضوع در نهايت شوربا نيست، قوت معده من و تو است ... "
" ... در مورد شلم و شوربا و مربا و اينطور چيزها هم بگم که مبارزه برای مستقل ماندن رشته اپتومتری لازمه ولی من تازه فهميدم که فرق بين مبارزه همراه با ترس و مبارزه بدون ترس چيست. آن موقعها که خودم مطب داشتم با هر تغيير قانون کلی خودم و خانمم خون به دل می شديم. حالا می دونم که زياد قابل توجيه نبوده. اين مزاحمتهای عينکسازها و امثالهم هميشه بوده و هست ولی اپتومتری هم هست و خواهد بود. اگر سفری در پيش داری و انگيزه ات دوری از شلم شوربا است، عزيز جان راحتت کنم: همه جا شلم شوربا دارند، مزه اش يک کم فرق دارد و مقدارش ولی در نهايت اين من و تويیم که بايد شوربا را بخوريم و هضمش کنيم. می خواهم بگويم موضوع در نهايت شوربا نيست، قوت معده من و تو است ... "
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر