يك متخصص گلوكوم:
با روشهاي نوين «آب سياه» ديگر فردي را نابينا نمي‌كند
روش نوين « ELC » يا جراحي چشم توسط نوع خاصي از ليزر كه روي مبتلايان به گلوكوم ( بيماري آب سياه ) انجام مي‌شود، قادر است با وارد كردن كمترين آسيب به بافت چشم سير پيشروي بيماري را كنترل كند.
دكتر شاهين يزداني متخصص گلوكوم و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي با ارائه توضيحاتي درباره اين عمل به خبرنگار «بهداشت و درمان» ايسنا واحد علوم پزشكي ايران گفت: در روش ELC انرژي ليزر توسط لوله ظريفي ( پروب) وارد چشم مي‌شود، به بافت هدف كه شبكه‌اي بين قرنيه و عنبيه است مي‌رسد و با ايجاد سوراخهاي ريزي روي اين شبكه، به تخليه مايع درون چشم و در نهايت كاهش فشار دروني چشم كمك مي‌كند.
وي ادامه داد: در گلوكوم ( بيماري آب سياه) كه همان بالا بودن فشار چشم به سبب تجمع مايع است، به عصب بينايي آسيب وارد مي‌شود و چون جنس اين عصب از بافت مغزي و غير قابل ترميم است، در صورت ادامه آسيب و درمان نشدن، شخص ممكن است بينايي خود را از دست بدهد.
دكتر يزداني يادآور شد: گلوكوم هرگز با يك بار عمل و درمان كاملا بهبود نمي‌يابد و تا پايان زندگي شخص همراه اوست اما مي‌توان بيماري را طوري كنترل كرد تا فشار چشم به حدي برسد كه عصب بينايي كمتر آسيب ببيند.
وي روش جراحي نوين (ELC) را جراحي ظريفي معرفي و تصريح كرد: ما مي‌توانيم ادعا كنيم كه با اين روش جراحي كمترين آسيب به ملتحمه چشم مي‌رسد، دوره نقاهت و التهاب كمتري وجود دارد و در عين حال نيازي به برداشتن بخيه و ماساژ بعد از عمل نيست.
دكتر يزداني، بيماري گلوكوم را وابسته به سن دانست و گفت: بعد از دهه پنجم زندگي، ريسك ابتلا به اين بيماري با افزايش سن، زياد مي‌شود. زمينه ارثي ( داشتن سابقه خانوادگي ابتلا به گلوكوم) ابتلا به ديابت و عيوب انكساري چشم ( نمره‌هاي بالاي عينك چه در نزديك‌بيني و چه در دوربيني ) فاكتورهايي هستند كه شخص را مستعد ابتلا به «آب سياه» مي‌كنند.
اين متخصص در پايان درباره درمان‌پذير بودن بيماري گلوكوم به ايسنا گفت: غير از انواع مادرزادي اين بيماري كه در اولين فرصت نياز به عمل دارد، در درمان نوع شايع بيماري اولين قدم جراحي نيست و درمان دارويي
مي‌تواند تا حد زيادي بيماري را تحت كنترل درآورد اما اگر سير پيشروي آسيب به عصب بينايي كند نشود، روشهاي جراحي كلاسيك و ليزر به كمك پزشك مي‌آيند
با روشهاي نوين «آب سياه» ديگر فردي را نابينا نمي‌كند
روش نوين « ELC » يا جراحي چشم توسط نوع خاصي از ليزر كه روي مبتلايان به گلوكوم ( بيماري آب سياه ) انجام مي‌شود، قادر است با وارد كردن كمترين آسيب به بافت چشم سير پيشروي بيماري را كنترل كند.
دكتر شاهين يزداني متخصص گلوكوم و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي با ارائه توضيحاتي درباره اين عمل به خبرنگار «بهداشت و درمان» ايسنا واحد علوم پزشكي ايران گفت: در روش ELC انرژي ليزر توسط لوله ظريفي ( پروب) وارد چشم مي‌شود، به بافت هدف كه شبكه‌اي بين قرنيه و عنبيه است مي‌رسد و با ايجاد سوراخهاي ريزي روي اين شبكه، به تخليه مايع درون چشم و در نهايت كاهش فشار دروني چشم كمك مي‌كند.
وي ادامه داد: در گلوكوم ( بيماري آب سياه) كه همان بالا بودن فشار چشم به سبب تجمع مايع است، به عصب بينايي آسيب وارد مي‌شود و چون جنس اين عصب از بافت مغزي و غير قابل ترميم است، در صورت ادامه آسيب و درمان نشدن، شخص ممكن است بينايي خود را از دست بدهد.
دكتر يزداني يادآور شد: گلوكوم هرگز با يك بار عمل و درمان كاملا بهبود نمي‌يابد و تا پايان زندگي شخص همراه اوست اما مي‌توان بيماري را طوري كنترل كرد تا فشار چشم به حدي برسد كه عصب بينايي كمتر آسيب ببيند.
وي روش جراحي نوين (ELC) را جراحي ظريفي معرفي و تصريح كرد: ما مي‌توانيم ادعا كنيم كه با اين روش جراحي كمترين آسيب به ملتحمه چشم مي‌رسد، دوره نقاهت و التهاب كمتري وجود دارد و در عين حال نيازي به برداشتن بخيه و ماساژ بعد از عمل نيست.
دكتر يزداني، بيماري گلوكوم را وابسته به سن دانست و گفت: بعد از دهه پنجم زندگي، ريسك ابتلا به اين بيماري با افزايش سن، زياد مي‌شود. زمينه ارثي ( داشتن سابقه خانوادگي ابتلا به گلوكوم) ابتلا به ديابت و عيوب انكساري چشم ( نمره‌هاي بالاي عينك چه در نزديك‌بيني و چه در دوربيني ) فاكتورهايي هستند كه شخص را مستعد ابتلا به «آب سياه» مي‌كنند.
اين متخصص در پايان درباره درمان‌پذير بودن بيماري گلوكوم به ايسنا گفت: غير از انواع مادرزادي اين بيماري كه در اولين فرصت نياز به عمل دارد، در درمان نوع شايع بيماري اولين قدم جراحي نيست و درمان دارويي
مي‌تواند تا حد زيادي بيماري را تحت كنترل درآورد اما اگر سير پيشروي آسيب به عصب بينايي كند نشود، روشهاي جراحي كلاسيك و ليزر به كمك پزشك مي‌آيند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر