ابراهيم جعفرزاده پور*: چندي قبل مطلبي را در يكي از نشريات از قول برخي آقايان در مورد عينك طبي خواندم كه بسيار شگفت آور بود. جماعتي سودجو و بي دانش مطالبي را عنوان كرده بودند كه با هيچ عقل سليمي انطباق نداشت. به هر حال با توجه به اينكه آزادي بيان از ويژگي هاي مدنيت محسوب مي شود، اين حق را براي آنها محترم دانستم كه نظرات خود را، هر چند كه يك فرافكني مغرضانه باشد با سكوت پاسخ دهم، زيرا «خاموشي» بهترين پاسخ براي «برخي افراد» است.
اما گذشت زمان و رخداد برخي اتفاق ها نشان داد كه افرادي با انگيزه هاي مادي تلاش مي كنند انحصاراتي صنفي را كه به طور موروثي و يا... كسب كرده اند و با آن فريم عينك چند سِنتي را ده ها هزار تومان مي فروشند در خطر ديده اند و تلاش مي كنند به هر طريق ممكن و با هر مجراي قانوني و غيرقانوني در مقابل آن ايستادگي كنند.
شايد بسياري از خوانندگان به دلايل مختلف متوجه موضوع نشده اند. ممكن است تصور كنند كه يك اختلاف «علمي و شايد يك تضاد صنفي» منشاء اين نوشتار باشد. ولي واقعاً اين طور نيست. من يك استاد دانشگاه هستم كه وظيفه ام آموزش و پژوهش است و وظيفه خود مي دانم كه تا حد توان و بضاعت محدودم به دانش بشري بيفزايم و پرده هاي جهل را از مقابل چشمانشان كنار بزنم، در پي اين مسئوليت است كه بايستي حقيقت را گفت و آن را شنيد و به كار بست، و بر اساس نياز جامعه آن را گسترش داد.
.
*مدير گروه اپتومتري دانشگاه علوم پزشكي ايران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر