در يك مطالعه طولي و آينده نگر كه در گروه چشم بيمارستان امام رضا( ع ) مشهد توسط دكتر خاكشور و همكاران صورت پذيرفته است 399 چشم از 264 بيمار كه دچار نزديك بيني يا نزديك بيني همراه با آستيگماتيسم و 17 چشم از 10 بيماري كه دچار دوربيني بوده اند به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و تحت مطالعه قرار گرفتند در اصلاح عيوب انكساري از ليزر Nidek به اضافه ميكروكراتوم كايرون استفاده شد بيماران در فواصل زماني يكروز، يك هفته ، يك ماه، سه ماه ،شش ماه، يكسال پس از عمل تحت معاينه قرار گرفتند اطلاعات حاصل از اين معاينات با استفاده از روشهاي آماري توصيفي و تستهاي كاي دو و تي استيودنت پردازش شد
در گروه نزذيك بيني و نزديك بيني توام با آستيگماتيسم 166 مورد مرد و 233 مورد زن بودند و ميانگين عيب انكساري 4.21±7.83- ديوپتر بود و در گروه دور بيني 7 مورد مرد و 10 مورد زن بودند و ميانگين عيب انكساري 2.8 ±4.41+ ديوپتر بود پس از شش ماه پيگيري 99 نفر در هر دو گروه نزديك بيني و 4 نفر در گروه دوربيني در دسترس بودند در گروه نزديك بيني ميانگين اسفريكال اكي والانت2.3±2.07- ديوپتر بودو در گروه دوربيني 3.44±3.15+ ديوپتر بود
در گروه نزديك بيني پس از شش ماه 64.44%در فاصله 1.0 ديوپتري از اصلاح هدف قرار داشتند و 88.7%به ديد اصلاح نشده 40/20دست يافتند در گروه دوربيني پس از سه ماه 16.6%در فاصله 1.0 ديوپتري قرار داشتند و ديد اصلاح نشده در 100% موارد بهتر يا مساوي 40/20 بود ميانگين برگشت نزديك بيني در شش ماه 1.21 ±0.76- و ميانگين برگشت دوربيني در سه ماه 0.64±2.3+ ديوپتر بود
ليزيك با ليزر نايديك روش موثري در كاهش ميزان نزديك بيني ساده و نزديك بيني توام با آستيگماتيسم مي باشد ولي با الگوريتم هاي فعلي موارد اصلاح كمتر از حد دلخواه زياد است كه بصورت ثابت در تمام درجات ميوپي مشاهده مي شود و لزوم تجديد نظر در الگوريتم هاي مورد استفاده را ضروري مي نمايد در مقايسه با نزديك بيني ليزيك تا كنون موفقيتي در درمان دوربيني نداشته است
نقل از مجله دانشكده پزشكي مشهد شماره هفتادو ششم سال چهل وپنجم