به بهانه آغاز طرح پيشگيري از آمبليوپي
خلاصه اي از تغييرات مغزي ثبت شده در اثر آمبليوپي :

1) كاهش در سلولهاي كورتيكال كه از چشم منحرف پيام دريافت ميكنند و جابجائي در برتري كورتيكال به سمت چشم سالم
2) كاهش و چروكيده شدن سلولها در لايه هائي از جسم زانوئي خارجي ( LGB ) كه از چشم منحرف پيام دريافت ميكنند . كاهش در تعداد سلولهاي كورتكس بينائي كه از هر دو چشم پيام دريافت ميكردند. اين كاهش در آمبليوپي استرابيسمي اتفاق ميافتد . بد نيست بدانيم كه در استرابيسم متناوب بدون آمبليوپي هم اين تغيير بوجود ميآيد .
بااينكه ملاحظات تجربي قوياً نشان ميدهند كه آمبليوپي از اختلال عمل سلولهاي كورتيكال و سلولهاي LGB بوجود ميآيد ، اما تحقيقات نشان ميدهد كه شبكيه نيز مبتلاميشود . ايكهدا و همكارانش در ادامه كار خود بر روي سلولهاي X و Y شبكيه گزارش نمودند كه در گربه هاي دچار آمبليوپي استرابيسمي و همينطور گربههائي كه با چكاندن قطره آتروپين در چشم پناليزه شده بودند ، قدرت تشخيصي فضائي سلولهاي Xدر شبكيه و LGB به شدت كاهش مييابد . اين پژوهشگران ابراز داشتند كه مبناي فيزيولوژيكي آمبليوپي استرابيسمي و احتمالاً ساير انواع آمبليوپي بر اساس كاهش فعاليت سلولي در سلول هاي X فووهآ ميباشد و اين نتيجه گيري توسط آردن و همكارانش تائيد شد . آنها در اكثر افراد آمبليوپ ، الكترورتينوگرام هاي غير طبيعي يافتند كه نشان ميداد در عملكرد شبكيه اختلال ايجاد شده است . اما عليرغم چنين پيشرفتهاي عظيم علمي هنوز نقش اصلي كورتكس بينائي ، راههاي عصبي و شبكيه در ايجاد آمبليوپي به درستي شناخته نشده است .
محمد معيت