در پاسخ به مطلب استاد عزيزم جناب جعفرزاده، مايلم از فرصت استفاده کنم و گوشه ای از تاريخ اپتومتری را برای دوستان بازگويی کنم (قدری کاملتر از قبل):
زمانی که چارلز پرنتايس در اواخر قرن 19، به علت دريافت وجه در قبال معاينه (ويزيت) مورد اعتراض قرار گرفت، موضوع را با Boger که در آنزمان اولين و تنها مجله مربوط به اين علم را چاپ می کرد در ميان گذاشت و همانطور که قبلاً نيز نوشته ام جلسه ای برگزار شد که در آن عده زيادی از دست اندرکاران حرفه ساخت عينک حضور پيدا کردند که هم شاملِDispensing Optician و هم شامل Refracting Opticians بود. پس از مطرح شدن موضوع، همه حاضرين به غير از يازده نفر جلسه را ترک کردند. آن يازده نفر هر کدام 150 دلار را به شراکت گذاشتند و با همين افراد و همين مبلغ، کارها شروع شد. اپتومتری ايران قبلاً نيز با فعاليتهای کسانی که به تنهايی تلاش می کردند، به بقای خود دست يافت. امروز اما، رايحه همبستگی بيش از پيش به مشام می رسد و انشاالله دوستان همديگر را خواهند يافت. پيشنهاد می کنم آنچه که در روز 4 آبانماه انجام شد را مجدداً تکرار کنيد ولی با برنامه ريزی بهتر و زمان بيشتر برای مطلع کردن همکاران. افرادی را بطور ثابت تعيين فرماييد که در موارد اينچنينی هر کدام مسئول تماس با ده نفر باشند. شما به ده نفر اطلاع خواهيد داد و آنها به ده نفر ديگر. چشم پزشکها از سيستم SMS استفاده می کنند و برای همه همکارانی که موبايل دارند، در آن واحد پيام می فرستند. شما تنها نيستيد استاد عزيز، راهی بايد پيدا کنيم برای تماس بيشتر، گرچه هستند کسانی که گوش شنوای هيچ پيامی را ندارند و اين باعث تاسف است، اما شما روی چند درصد پر ليوان حساب کنيد. اين چند درصد بهتر از دوسال پيش با هم کنار می آيند