microcystic edema

ادم ميكروكيستيك
ميكروكيست ها حاصل هيپوكسي قرنيه هستند بر خلاف ادم قرنيه كه منجر به كدورت cloudy مركزي قرنيه مي شود ميكروكيست ها با وجود انكلوزيون هاي شفاف اپي تليال يا همان كيست ها مشخص مي شوند عدم عرضه اكسيژن كافي به قرنيه به مدت طولاني در نهايت منجر به از بين رفتن سلولهاي سطوح پايين اپي تليال مي گردد سلولهاي صدمه ديده اپي تليال در درون ماتريكس قرنيه حركت مي كنند و بالاخره با رسيدن به سطح قدامي قرنيه پاره مي گردند گزارشها در مورد زمان رسيدن اين سلولها به سطح از پنج هفته تا سه ماه متغير است ميكروكيست ها در نتيجه نرسيدن اكسيژن كافي به قرنيه ايجاد مي شوند كه خود مي تواند ناشي از :
1- استفاده بيش از حد مجاز (شامل خوابيدن با لنزها نيز مي شود )
2-كهنه بودن لنزها كه بدليل پوشيده بودن سطوح لنز از رسوب مانع از عبور اكسيژن مي گردد
3- نامناسب بودن ماده و ضخامت لنز بطوريكه باعث كاهش نفوذ اكسيژن گردد
4- فيت نامناسب لنز كه باعث اختلال در تبادل جريان اشك مي گردد


نكته مهم در درمان ميكروكيست ها اين است كه با توجه به زمان سه ماه لازم براي به سطح آمدن آنها روشن است كه كيست هاي پاره شده امروز ممكن است سه ماه پيش ايجاد شده باشند خيلي وقتها برداشتن لنزها واقعا مصادف با افزايش تعداد ميكروكيست هاي پاره شده سطحي مي گردد بعضي وقتها هم مي توان با وجود ادامه استفاده از لنز تعداد ميكروكيست ها را كاهش داد ولي در بسياري موارد چاره اي جز قطع استفاده از لنز نمي باشد خطر ميكروكيست ها اين است كه آنها مي توانند باعث از هم گسيختگي اپي تليال گردند و يك نقطه ورود براي ويروس ،باكتري يا قارچهاي پاتوژن باز نمايند
ميكروكيست عارضه ايست كه مي توان با آموزش درست بيماران ،يك برنامه استفاده صحيح از لنز و با فيت مناسب و جايگزيني بموقع لنز از بروز آن جلوگيري نمود اكنون ميزان عبور اكسيژن از لنز قابل پيش بيني تر شده و بنابراين مي توان احتمال بروز ميكروكيست ها را هر چه بيشتر كاهش داد