یکی از مقالاتی که بعنوان پوستر به کنگره چشم پزشکی ارائه شد و تعداد زیادی از اساتید اپتومتری در آن تحقیق مشارکت داشته اند تحت عنوان "اتورفراکتومتری بعد از عمل لیزیک" بود
تحقیق فوق الذکر بر این اساس انجام شده که معمولا" بعد از عمل لیزیک مقادیر یافته های ابژکتیو و سابژکتیو رفراکشن با هم تناسب و همخوانی ندارد و بخصوص چشم پزشکان مشکوک می شوند که احتمالا" دستگاه اتورفرکتومتر آنها دچار مشکلی شده است
این تحقیق بر روی 110 چشم از 55 بیمار کاندید لیزیک که فاقد بیماری چشمی نظیر گلوکوم و کراتو کونوس و .... و بیماری سیستمیک نظیر دیابت بودند و همچنین در دوره بارداری و شیر دهی قرار نداشتند،انجام شد.سنجش رفراکشن کامل و کراتومتری وتوپوگرافی قبل ازعمل انجام شد وروز پس از انجام لیزیک نیز مجددا"بیماران از لحاظ رفراکشن و دید بررسی شدند.تمام اعمال توسط یک جراح و یک دستگاه و معاینات رفرکشن توسط یک اپتومتریست و اتو رفرکتومتری توسط یک دستگاه انجام میشد.میانگین سنی بیماران 31 سال بود
این مطالعه نشان داد که میان مقادیر ابژکتیو و سابژکتیو بعد از عمل تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین محور آستیگماتیسم نیز بعد از عمل در یافته های ابژکتیو و سابژکتیو تفاوت آشکاری دارد
از آنجا که جراحیهای رفراکتیو باعث تغییر خواص بیوهیستو کمیکال و بیو فیزیکال قرنیه میگردند ،ضخامت وانحنا قرنیه تغییر یافته و متعاقب آن اجزای رفراکتیو قرنیه نیز دگرگون می شوند .ازسوی دیگر اتورفراکتومترها برای مقادیر نرمال و از پیش تعیین شده اجزای رفراکتیو قرنیه تنظیم شده اند لذا قابلیت تعیین رفراکشن آنها در این وضعیت کمی مختل شده و ارزیابی دقیقی ارائه نمی دهند. بنا براین بهترین کار در چنین مواردی تکیه بر یافته های سابژکتیو است که البته بهتر است توسط یک اپتومتریست مجرب و ماهر در امر رتینوسکوپی و تستهای سابژکتیو رفراکشن تعیین گردد
آقایان دکتر امیری ،دکتر خسروی ، ریاضی و خانم دکتر کنگری از اساتید اپتومتری و دکتر جدیدی ،دکتر نادری ،دکتر بابائی،دکتر صادقی از گروه چشم پزشکی در این تحقیق نقش داشته اند