یکی دیگر از مقاله های جالبی که در کنگره چشم پزشکی شاهد ارائه آن بودم توسط آقای دکتر فروردین از شیراز ارائه شد که الحق بسیار جوان و فعال و مسلط نشان می داد . این مقاله ارتباط حدت دید سه بعدی با عیوب انکساری را در کودکان دبستانی مورد بررسی قرار داده بود
طی این تحقیق 104 کودک دبستانی مبتلا به عیوب انکساری شامل 90 نفر نزدیک بین ، نفر هیپروپ ، 4 نفر آستیگمات و 6 نفر آنیزومتروپ بدون تنبلی چشم، با 202 مورد کودک دبستانی با دید دور 10/10 در هر دو چشم و فاقد انحراف چشم به عنوان گروه شاهد مورد مقایسه قرار گرفتند .در هردو گروه حدت دید سه بعدی توسط آزمون تیتموس در فاصله 40 سانتی متری اندازه گیری شد و در گروه اول این اندازه گیری پس از اصلاح عیب انکساری با عینک تکرار شد
میانگین حدت دید سه بعدی در کودکان گروه شاهد ودر کودکان دارای عیب انکساری قبل و بعد از اصلاح با عینک به ترتیب 43،69 و 45 ثانیه قوسی بود.این میانگین در گروه مبتلا به عیب انکساری قبل از اصلاح با عینک بصورت معنی داری از گروه شاهد کمتر بودو پس از اصلاح با عینک ، تفاوت معنی داری با گروه شاهد نداشت. اصلاح تمام انواع عیب انکساری به جز آنیزومتروپها با عینک باعث بهبودی دید سه بعدی به حدود نرمال می شد
نتیجه و حاصل این تحقیق بطور خلاصه این بود که عیوب انکساری باعث کاهش بارزی در حدت دید سه بعدی می شوندو این تاثیر در کودکان آنیزو متروپ شدید تر است.همچنین ممکن است بتوان از تستهای اندازه گیری دید بعد به عنوان روشی برای غربالگری عیوب انکساری در کودکان استفاده کرد
همانطور که احتمالا" همکاران محترم توجه کرده اند و توسط رئیس جلسه سخنرانی در کنگره هم تذکر داده شد تعداد بسیار زیاد کودکان مبتلا به نزدیک بینی در" گروه مورد" این مقاله جلب توجه می کند در حالیکه ما در پراکندگی طبیعی عیوب انکساری کودکان مدرسه رو در جامعه معمولا" مشاهده می کنیم که تعداد کودکان هیپرمتروپ و آستیگمات بیشتر است