رسوبات پاک نمی شوند چون با بافت لنز نرم ترکيب می شوند
در اين تحقيق...
نقش نوع ماده لنز بر مکانيسم تجمع رسوبات بررسی شده. در لنزهای دارای ماده اوليه يونی و پرآب (مثل اتافيلکون A و ويفيلکون A )، رسوبگذاری ليزوزيم روی لنز عمدتاً بصورت نفوذ کردن رسوب به درون بافت لنز اتفاق می افتد و عمق نفوذ رسوب به داخل ماده ساختمانی لنز، بستگی دارد به شدت شارژ الکتريکی آن (ماده لنز) بطوريکه رسوبات در ماده etafilcon A در عمق بيشتری قرار می گيرند تا در Vifilcon A (Etafilcon در لنزهای طراحی قديمی تر و Vifilcon در توليدات جديدتر بکار گرفته شده. هر دو يونی و پر آب هستند – م). اين در حالی است که در Tefilcon رسوبات از طريق چسبيدن به سطح لنز است و نه نفوذ به عمق آن. به اين ترتيب رسوبگذاری دو نوع دارد: penetration يا نفوذ رسوب به بافت لنز، و adsorption يا چسبيدن به سطح لنز. در هر دو حالت فوق، بخشی از فرايند رسوبگذاری برگشت پذير و بخشی از آن غير قابل برگشت است (یعنی در هر دو حال بخشی از رسوبات جزو بافت لنز می شوند و هرگز پاک نمی شوند – م )

Lysozyme sorption in hydrogel contact lenses. Garrett Q, Garrett RW, Milthorpe BK. Cooperative Research Centre for Eye Research and Technology, The University of New South Wales, Sydney, Australia. Invest Ophthalmol Vis Sci. 1999 Apr;40(5):897-903.
رسوبات پروتئينی در لنزهای يونی بيشتر هستند. ميزان رسوبات ليپيدی، بيشتر وابسته به مشخصات فردی است.
در اين تحقيق...
دو نوع لنز يکی از جنس tefilcon و ديگری از جنس vifilcon مورد بررسی قرار گرفتند. رسوبات جمع شده بعد از يک روز مصرف مورد آناليز قرار گرفتند. چهار نوع چربی و يک نوع پروتئين مشاهده شد. رسوبات پروتئينی شارژ الکتريکی مثبت دارد و لذا به لنزهای يونی بيشتر جذب می شود. ميزان رسوبات پروتئينی، بيشتر وابسته به جنس لنز است. در بين ليپيدها، triolein بيشترين رسوب را تشکيل داده بود. مقدار اين رسوب نيز وابسته به جنس لنز است. ليپيدهای ديگر که حجم رسوبشان کمتر بود، بيشتر وابسته به فرد بودند (يعنی مقدار تجمع آنها وابسته به جنس لنز نبود و در افراد مختلف، فرق می کرد – م )

Protein and lipid deposition onto hydrophilic contact lenses in vivo. Bontempo AR, Rapp J. Department of Biological Sciences, SUNY College of Optometry, New York 10036, USA. CLAO J. 2001 Apr;27(2):75-80.